در پناه لطف حق باید گریخت
و توصیه قرآن کریم نیز همین است:
فاذا قرات القرآن فاستعد بالله من الشیطان الرجیم
وقتی که قرآن میخوانی از شر شیطان دست به دامان خداوند باش
از اینرو گفتهاند: یکی از آداب خواندن قرآن کریم استعاذه است.
«استعاذه» از ریشه «عوض» و یا «عیاض» بوده و به معنای چسبیدن و پیوستن است، و به خداوند استعاذه کردن به معنای دست به دامان او شدن است.
و خداوند نیز پناه خواهد داد زیرا که پناه دهنده و ایمنی بخش است.
پس بنابراین استعاذه گفتن نیست بلکه حرکت و اقدام است درست مثل وقتی که رگبار تگرگ بیوقفه میبارد تو نمیگویی پناه میبرم به سقف بلکه با شتاب تمام خود را به زیر سقف میکشانی، و این همان معنی استعاذه و پناه بردن است.
پس اگر قرآن کریم میگوید:
هنگام خواندن قرآن استعاذه کن و به خداوند پناه ببر، نه به این معناست که اعوذ بالله بگو، اگر چه گفتن این سخن نیز سنت پیامبر بوده و مستحب است، اما در اینجا منظور آن است که به سوی خداوند حرکت کن و خود را دامن کشان به دامان او برسان.
نظرات شما: نظر
